Маракуя (Passiflora edulis)

Адным з найпрыгажэйшых прадстаўнікоў трапічных культураў з'яўляецца маракуя (другая назва - пасіфлора). Досвед вырошчвання экзатычнай садавіны паказвае, што дома рэальна атрымаць пладаносную расліну. Для гэтага давядзецца трохі папрацаваць, але вынік таго варты. 

Маракуя з'яўляецца прадстаўніком вечназялёных ліянаў, сцеблы якіх інтэнсіўна набіраюць росту. Дарослая расліна дасягае даўжыні да 45 метраў.

Падчас квітнення пасіфлоры адбываецца нарыхтоўка лісця, бутонаў, суквеццяў дзеля далейшай прасушкі. Такія нарыхтоўкі выкарыстоўваюць для прыгатавання гарбаты, настояў ды іншых сродкаў народнай медыцыны. Іх склад узбагачаны гаючымі мікраэлементамі, якія аказваюць супрацьгрыбковы, спазмалітычны і антыбактэрыйны эфект.

Маракуя родам з трапічных лясоў, дзе назіраецца стабільны гарачы і вільготны клімат. На тэрыторыі Паўднёвай Амерыкі культура расце паўсюдна. Найбольшая частка разнавіднасцяў сканцэнтраваная ў зоне паўднёвых рэгіёнаў Бразіліі, Парагвая, поўначы Аргенціны. Дарэчы, каларыйнасць пладоў маракуйі - 68 ккал.

Маракуя належыць да непатрабавальных раслінаў, якія можна выгадаваць у зімовых аранжарэях ці ў хатніх умовах. Экзатычная культура парадуе беларуса-літвіна не толькі эстэтычнасцю, але і невялікімі пладамі, смак якіх парадуе гурманаў. Асноўныя патрабаванні па доглядзе за прадстаўніком пасіфлоры пераклікаюцца з кліматычнымі асаблівасцямі тропікаў. Цяпло і вільгаць - галоўныя складнікі паспяховага вырошчвання экзатычнай ліяны.

Нармальнай вегетацыі расліны спрыяе святло. Таму пры культывацыі маракуі ў памяшканні варта выбіраць пакой з добрым асвятленнем. Падыдуць падваконнікі, размешчаныя з усходняга або паўднёвага боку. Светлавы дзень павінен доўжыцца не менш за 10-12 гадзінаў.

У зімовы час рэкамендуецца ўладкоўваць поруч гаршчком з пасіфлорай дадатковае асвятленне. Ідэальным варыянтам з'яўляецца фіталямпа.

Тэмпературны рэжым у памяшканні дзе ўтрымоўваецца маракуйя павінны быць стабільным без рэзкіх скокаў. Аптымальныя паказчыкі: летам - ад +23 ° да +26 °; узімку - ад +16 ° да +18 °.

Рэжым паліву таксама залежыць ад сезоннасці. Чым ніжэй тэмпература паветра, тым менш вільгаці патрабуецца расліне. Узімку дастаткова арашэння 1 раз у тыдзень. У спякотныя дні ўвільгатняць глебу рэкамендуецца штодня. Акрамя таго вітаецца апырскванне зеляніны з пульверызатара.

Вільготнасць у памяшканні не павінная апускацца ніжэй за адзнаку 55-65%. Гэта адпавядае асаблівасцям трапічнага клімату, у якім ліяна добра развіваецца.

Да выбару гатунку маракуі трэба падысці адказна. Кожны від патрабуе асаблівага догляду, што ўносіць карэкціроўкі ў агратэхніку культуры.

Спецыялісты раяць пачаткоўцам разгледзець варыянт з выкарыстаннем фіялетавай маракуі. Яе плады на смак вельмі салодкія, сама расліна добра пераносіць прахалодны клімат. Нядрэнна прыжываецца жоўтая пасіфлора, але фрукт утрымлівае шмат кіслаты, не ўсім прыходзіцца да спадобы. Варта разгледзець таксама гібрыды гэтых разнавіднасцяў. Яны больш устойлівыя да неспрыяльных кліматычных умоваў, валодаюць больш моцным імунітэтам.

Пры культывацыі расліны ў памяшканні можна спыніць выбар на крылатай ці блакітнай пасіфлоры. Гэтыя разнавіднасці характарызуюцца высокімі дэкаратыўнымі якасцямі, вялікім лісцем ярка-зялёнага колеру.

Атрымаць пасяўны матэрыял можна шляхам вымання насення са саспелага плоду.

Пры самастойнай здабычы насення трэба ўлічыць, што пасля вымання іх з фрукта трэба старанна выканаць прамыванне. Калі на зернях застаецца нават нязначная колькасць мякаці, гэта перашкодзіць праклёўванню парастка. Пасля "ванны" матэрыял злёгку прасушваюць. Высадку плануюць на вясну. Гэты спрыяльны час для развіцця маладых каліўцаў.

Гаршчок падбіраецца дыяметрам 8-10 см і глыбінёй не меней 12-15 см. Пад яго выбіраецца добра асветленае месца. Перавага аддаецца падваконнікам, размешчаным з паўднёвага ці з ўсходняга боку.

У якасці напаўняльніка выкарыстоўваецца гатовы грунт для пакаёвых кветкаў, альбо прыгатаваны самастойна. У місцы злучаюць дзярновую глебу, перагной, пясок у прапорцыі 2:1:1.

Як садзіць? Спачатку трэба засыпаць на дно гаршчка пласт керамзіту або перліту (не меней 2,5 см), (такім чынам уладкоўваецца дрэнаж). Далей трэба засыпаць глебасумесь у гаршчок, узвільготніць глебу пульверызатарам, даць пастаяць каля 30-50 хвілін. Потым прарыхліць грунт, закласці семачкі (у адзін гаршчок 2-3 шт.), прысыпаць зямлёй на 1,5 см. Узвільготніць пульверызатарам высадку. Накрыць гаршчок шклом або празрыстай плёнкай і паставіць пасевы ў светлым месцы памяшкання, усталяваць тэмпературны рэжым на 20-25 градусаў. Перыядычна трэба высадку ветрыць і ўвільгатняць. Глеба не мусіць перасыхаць, але і дапушчаць застою вільгаці не трэба.

Назіраць з'яўленне першых усходаў можна праз 20-30 дзён пасля пасеву. Як толькі парасткі паднімуцца над паверхняй грунту, шкло здымаюць. Задача ў асноўным заключаецца ў паліве і праветрыванні. Пасля фармавання на каліўцах 4 сапраўдных лісткоў расліну перасаджваюць у кантэйнер дыяметрам 40 см. Глебасумесь падыдзе таго ж складу, што і для пасеву насення.

Паливаць пасіфлору трэба рэгулярна (2-3 р. на тыдзень). Нягледзячы на ​​тое, што культура любиць вільгаць, дапушчаць пераўвільгатнення грунту нельга. Гэта справакуе загніванне каранёў.

Развіваецца ліяна інтэнсіўна. Таму расліна патрабуе дадатковага харчавання. У летні час уносяць вадкія комплексныя склады 1 раз на 10 дзён. Увосень і ўзімку выкарыстоўваецца арганічны падкорм 1 раз у паўтары месяцы. Дасведчаныя садоўнікі рэкамендуюць ужываць вадкі склад, прызначаны для таматаў.

Расліна развіваецца дастаткова хутка. Для падвязкі выкарыстоўваюцца спецыяльныя рашоткі, сеткі ды інш. Для падтрымання інтэр'еру варта падбіраць матэрыял, з якога вырабляюцца рашоткі. Яны бываюць металічнымі, пластыкавымі, драўлянымі. 

Галоўным фактарам абароны ад хваробаў з'яўляецца своечасовы дагляд расліны. Патагенная мікрафлора развіваецца на фоне застою вады ў грунце. Каб гэтага пазбегнуць, трэба на дно гаршчка пакласці дрэнаж. Таксама важна ў глебу дадаць пясок.

Па меры росту расліны ўзнікае неабходнасць у перасадцы. У першыя гады жыцця маракую давядзецца перасаджваць штогод на працягу чатырох гадоў. Гаршчок падбіраецца па памеры каранёў. Кожная наступная ёмістасць павінна быць прасторней папярэдняй на 5 см. у дыяметры.

Выкарыстоўваць для перасадкі маладой ліяны вялікі кантэйнер не варта. Пераносіць куст у новую ёмістасць варта метадам перавалкі. Чысціць каранёвую сістэму не трэба, бо можна пашкодзіць карэньчыкі. У новы гаршчок расліну перасаджваюць разам са старым зямельным камяком. Вольная прастора запаўняецца глебаю аналагічнага складу.

Маракую размножваюць з дапамогаю чаранкоў і каранёвых атожылкаў. Можна таксама выкарыстоўваць вырашчаныя ў хатніх умовах плады. З саспелага фрукта здабываюць насенне. Пасля прамывання і прасушкі яно гатовае да пасадкі.

Дасціплыя садоўнікі лічаць, што самым простым спосабам размнажэння з`яўляецца чаранкаванне. З дарослай расліны зразаюць пабегі, на якіх ёсць 2-3 лісты. Укараненне робяць у пажыўным субстраце. Пры рэжыме 21-23 градусы і рэгулярным арашэнні тронак на працягу 4-8 тыдняў выпускае карэньчыкі. Дзеля актывацыі працэсу рэкамендуецца выкарыстоўваць Гетэравуксін або Карнявін.

Большасць маладых раслінаў ужо ў першы год выкідваюць арыгінальныя суквецці. Ва ўзросце аднаго году маракуя дасягае ў даўжыню прыкладна 1 метру. Аднак не заўсёды з завязяў фармуюцца плады. Для таго каб атрымаць сакавітую садавіну, трэба выбіраць для пасадкі самаапыляльныя гатункі. Астатнія разнавіднасці апыляюцца штучным метадам.

Пылку пераносяць з мужчынскіх суквеццяў на жаночыя з дапамогаю ватовай палачкі. Робяць гэта вельмi акуратна. Паўтараюць працэдуру два-тры разы. Калі не атрымоўваецца выгадаваць садавіну, адчайвацца ня варта. Маракуя прыўнясе ў інтэр'ер асаблівы шарм, гарманічна ўпішацца ў абстаноўку, выкананую ў любым дызайнерскім стылі.

Асаблівасці вырошчвання з костачкі. З гэтым спосабам прыйдзецца павазіцца, таму эксперыментатарам варта назапасіцца цярпеннем.  Працэс вырошчвання ўключае выманне з плоду костачак. Іх трэба старанна чысціць ад мякаці, пасля чаго ў натуральных умовах абсушыць.

Гаршчок трэба браць дыяметрам 10 см. У доннай частцы робяць дрэнаж. Па-над насыпают палегчаную пажыўную глебасумесь. Высаджваюць костку ў глебу, заглыбляючы на ​​2 см. Пасля ўвільгатнення ёмістасць ставяць у цёплае месца. У памяшканні падтрымліваецца вільготнасць на ўзроўні 65-70%, тэмпература - ад 20 да 23 градусаў. Праз 4-6 тыдняў над паверхняй грунту з'явіцца парастак. У іншы гаршчок трэба перасаджваць пасля фармавання 3-4 сапраўдных лісточкаў.

Расліна плоданасіць вельмі хутка. Жыццёвы цыкл складае шэсць гадоў. Самым ураджайным лічыцца другі-трэці год. На чацыёртым годзе колькасць пладоў рэзка скарачаецца. Інтэнсіўная вегетацыя патрабуе рэгулярнага падкармвання. Дзеля штогадовага атрымання добрага ўраджаю трэба кожны год высаджваць новыя расліны. Хуткі рост куста патрабуе абавязковай падвязкі. Каб маракуя глядзелася ў памяшканні эстэтычна, варта распрацаваць сістэму падвесак. Ідэальны варыянт - канструкцыя з сеткі. Больш якасным лічыцца пасяўны матэрыял, які здабываецца з пераспелых пладоў са зморшчанай скуркай. Іх рэкамендуецца высаджваць адразу. Сходы з`яўляюцца праз 2-2,5 тыдні. Прадстаўнікі пасіфлоры добра рэагуюць на арганічныя ўгнаенні.

Источник Мега Огородр: http://megaogorod.com/atricle/3182-kak-vyrastit-marakuyyu-v-domashnih-usloviyah