Нектарыны – гэта не толькі неверагодна смачная, але і вельмі карысная садавіна. Іх назва гаворыць аб тым, што плод падобны на нектар. У рэчаіснасці ў нектарыне вельмі шмат цукроў і карысных элементаў. Досыць з'ядаць нават невялікую колькасць гэтых карысных пладоў кожны дзень, каб папаўняць дэфіцыт вітамінаў і мікраэлементаў.
Нектарыны вельмі падобныя на персікі. Дрэва гэтай расліны не занадта высокае, хоць у некаторых выпадках можа дасягаць і 7 м у вышыню. Са з'яўленнем першых лісточкаў на нектарыны пачынаюць утварацца ружаватыя кветкі. Глядзіцца ўсё гэта проста чарадзейна, таму дрэўца пачынае цешыць садоўніка яшчэ да з'яўлення пладоў.
Самі нектарыны невялікія. Яны жаўтлявыя або чырвоныя, а памерам могуць быць каля 4-5 см у дыяметры. Дрэва вельмі любіць цеплыню, таму натуральным асяроддзем яго пасялення з'яўляюцца паўднёвыя краіны. Што да халадоў, тая расліна іх трывае да пэўнай тэмпературы. Калі значэнні будуць ніжэй -22 градусаў, пупышкі не будуць развівацца. Таму саджаць нектарыны тамака, дзе бывае вельмі холадна, не варта.
Часцей за ўсё гэтыя расліны імкнуцца высаджваць саджанцамі. Гэта найбольш прыдатны варыянт, які гарантуе хуткі рост і добрую пладаноснасць. Аднак некаторыя садоўнікі ўсё ж вырашаюцца вырасціць нектарыны "з нуля". Размова ідзе аб прарошчванні костачкі. Гэта вельмі доўгі спосаб размнажэння расліны, але даволі цікавы. Калі правільна падысці да гэтага пытання, можна атрымаць цудоўнае дрэва ўсяго за некалькі гадоў.
Але для таго, каб нектарын быў сапраўды добрым, трэба правільна абраць гатунак. У адваротным выпадку можна атрымаць пустое дрэва, якое не будзе даваць пладоў. Спецыялісты не рэкамендуюць выкарыстоўваць для прарошчвання тыя косткі, плады якіх былі набытыя ў краме. Калі апынецца, што расліна прыехала з Турцыі, Кітая або Італіі, няма гарантыі, што нектарыны прыжывецца ў Беларусі. З акліматызацыяй у такім выпадку будзе вельмі цяжка.
Выгадаваць цэлае дрэва з адной невялікай косткі - гэта задача не з лёгкіх. Больш за тое, трэба быць гатовым да таго, што гэта зойме шмат часу. Нектарыны даволі капрызныя і дрэнна паддаюцца размнажэнню праз косткі. Усяго чвэрць з усяго пасадачнага матэрыялу дасць сапраўды добрыя вынікі. Таму трэба падрыхтаваць адразу некалькі костак.
Падрыхтоўчыя працы складаюцца з поўнай ачысткі насення ад мякаці. Далей костку варта замачыць. Змочванне павіннае доўжыцца каля 10 дзён. Можна дадаць у ваду стымулятар росту. Гэта можа быць спецыяльнае ўгнаенне для хуткага прарошчвання насення.
Нектарыны не асабліва патрабавальныя да глебы. Для іх больш важная тэмпература. Але саджаць косткі трэба ў друзлую і якасную зямлю. Гэта павялічыць верагоднасць іх прарастання. Саджаць насенне трэба на глыбіню каля 8 см. Пры гэтым неабходна абавязкова выконваць тэмпературны рэжым. У залежнасці ад гэтага будзе адрознівацца спосаб пасадкі.
Хуткі метад магчымы ў тым выпадку, калі гаршчкі з сеянцамі ўвесь гэты час знаходзіліся ў садзе. У такім разе можна іх проста перасадзіць з ёмістасці ў глебу. У выпадку, калі косткі прараслі ў памяшканні, гэта будзе цёплы спосаб пасадкі. Тут неабходна акуратна высаджваць расліны на новае месца, а потым усё ўцяпліць, каб нектарыны паступова абвыкалі да новай тэмпературы.
Халодны спосаб таксама прадугледжвае вельмі акуратнае высаджванне сеянцоў. Калі раней прарошчаныя косткі знаходзіліся ў склепе ці халадзільніку, на новае месца варта іх перасаджваць асцярожна. Пажадана на першы час стварыць тую ж тэмпературу, да якой расліны ўжо прывыклі. Для гэтага трэба зрабіць цяплічныя ўмовы. Можна на некаторы час пакінуць сеянцы ў гаршчках для адаптацыі. Але не варта ставіць нектарыны пасля халадзільніка адразу ў цеплыню. Гэта заб'е далікатныя парасткі.
У цэлым, працы па прарошчванні раслінаў такога тыпу прадугледжваюць не толькі выкананне ўсіх правілаў, але і вялікага цярпення. Косткі нектарына прарошчваюцца вельмі цяжка. Расліна можа доўгі час сядзець без прыкметаў жыцця, а толькі праз 3-4 месяцы даць першы парастак.
Калі ў садоўніка ніяк не атрымліваецца выгадаваць нектарыны ў хатніх умовах звычайным спосабам, можна выкарыстоўваць адну хітрасць. Костку варта вымачыць пару тыдняў у вадзе са сродкам для паскарэння росту. Затым шкарлупіна крыху надколваецца і раскрываецца.
Далей трэба зноў вымочваць нектарыны на працягу пары сутак. Пасля гэтага можна высаджваць насенне ў гаршчкі з грунтам на глыбіню каля 3 см. Трымаць іх лепш у прахалодным месцы, накрытымі харчоваю плёнкаю да з'яўлення першых усходаў. Затым поліэтылен прыбіраецца.
Усяго за адзін сезон з парастка нектарына можа атрымацца дрэва, вышынёй каля 1 м. На падваконніку яму будзе занадта цесна, таму трэба своечасова перасаджваць расліну. Акрамя таго, важна забяспечыць яму правільны догляд.
Каб нектарын рос хутка і не хварэў, неабходна стварыць для яго камфортныя ўмовы. Гэта найперш павінна быць правільнае месца для пасадкі. Нектарыну будзе камфортна на сонцы, дзе шмат цяпла і святла.
Не варта забываць аб тым, што гэтая расліна вельмі любіць ваду. Таму паліваць яго трэба своечасова. Для таго каб атрымліваць добры ўраджай, варта ўносіць падкормкі. Гэта могуць быць спецыяльныя пакупныя ўгнаенні або прыродныя рэсурсы.
Як і персікі, нектарыны неабходна перыядычна абразаць. Але рабіць гэта варта правільна, старанна прытрымліваючыся рэкамендацый адмыслоўцаў адносна таго ці іншага гатунку. Абразанне нектарынаў калонападобных не патрабуецца, паколькі яны набываюць пэўную форму самі.
.jpg)
Трэба ўлічваць, што падкорм для расліны павінны ўносіцца правільна і своечасова. Нектарын любіць ўгнаенні, але ўзімку іх уносіць не трэба. Гэта перыяд, калі расліне неабходны спакой. У адваротным выпадку нектарын не зможа набрацца сіл для фармавання вялікага ўраджаю. Падкорм трэба ўносіць з прыходам цяпла. Гэта павінны быць угнаенні з вялікай колькасцю розных мікраэлементаў, да прыкладу, Агрыкол. Адмысловую ўвагу варта надаць падкормам з меддзю.
Гэтая расліна вельмі любіць комплексныя падкормы. Іх можна набыць у любой спецыялізаванай краме або вырабіць самастойна. Трэба памятаць, што ўносіць угнаенне ў глебу можна не раней за вясну і толькі з другога года росту нектарыну.
Для паскоранага росту, абароны ад хваробаў і фармавання добрага ўраджая можна выкарыстоўваць самаробнае ўгнаенне. Сюды ўваходзіць 5 г кальцынаванай соды, 1 г борнай кіслаты, 2 г меднага купарваса, кропля ёду і трохі марганцу. Усё гэта разводзіцца ў 1 л воды, а пасля выкарыстоўваецца для апырсквання нектарыну. Выкарыстоўваць гэтую сумесь можна двойчы ў суткі да самай восені. Далей занясенне падкормак трэба спыніць, бо расліна пачне рыхтавацца да зімы і ёй патрабуецца спакой.